WydawaÂło ci siĂŞ, Âże jest to poranek tak jak kaÂżdy inny ale jest zupeÂłnie inaczej. Zaraz jak siĂŞ tylko obudziÂłeÂś po przeÂżyciu komory tekno zostaÂłeÂś wezwany do kwatery pana kapitana Caranthir’a Faelivrin’a. UdaÂłeÂś siĂŞ tam. Nikomu dotychczas z poczÂątkujÂących TekkamanĂłw nie udaÂło dostaĂŚ siĂŞ do jego kwatery, i to do datku sam. Stoisz przed wielkimi drzwiami widaĂŚ, Âże sÂą bardzo solidne i tylko od Âśrodka moÂżna tam siĂŞ dostaĂŚ. OtwierajÂą siĂŞ. Wchodzisz jakby nigdy nic, wpatrujÂąc siĂŞ na te wszystkie obrazy wiszÂące w kwaterze. ByÂły to obrazy byÂłych genera³ów miĂŞdzy innymi Jamison’a byÂłego dowĂłdcy kosmicznych rycerzy. ZnajdywaÂła siĂŞ tam jeszcze jedna postaĂŚ, nie pasujÂąca do pozostaÂłych lecz znana z historii Âświata. ByÂł to Tekkaman Blade.
Czym mogĂŞ sÂłuÂżyĂŚ panie kapitanie ? – powiedziaÂłeÂś zbliÂżajÂąc siĂŞ do wielkiego biurka kapitana, wyrzeÂźbionego z prawdziwego srebra.
JesteÂś teraz Tekkamanem, nie wielu siĂŞ to udaje, a jeszcze niewielu udaje siĂŞ od razu wyruszyĂŚ na nieznanÂą misjĂŞ. SÂłucha uwaÂżnie bo nie bĂŞdĂŞ powtarzaÂł;
WidaĂŚ, Âże twĂłj poziom Tekno jest naprawdĂŞ bardzo wysoki, nie wielu ma takie Âświetne wyniki po komorze.

Ale teraz czas na konkrety;

Nie tak dawno straciliÂśmy kontakt z Kosmicznym PierÂścieniem. Nie wiemy co lub kto jest za to odpowiedzialny, ale podejrzewamy kolejny atak Randam. Dlatego wysyÂłam ciebie, jako zwiadowcĂŞ. Masz dowiedzieĂŚ siĂŞ co siĂŞ staÂło na kosmicznym pierÂścieniu. ByÂły tam nasze 3 oddziaÂły Tekno-botĂłw. Wyruszasz natychmiast! Nie ma wiĂŞcej pytaĂą – powiedziaÂł do ciebie po czym weszÂła do Sali pewna mÂłoda, Âładnie wyglÂądajÂąca blondynka, w krĂłtkich spodniach.
Dobrze, Âże jesteÂś Catherine, zaprowadÂź naszego wybraĂąca do kosmicznego statku i wywieÂź go w kosmos, Âżeby nie marnowaÂł swojej energi tekno. Dopiero co przeÂżyÂł komorĂŞ – powiedziaÂł Caranthir, z zimnÂą krwiÂą.
Dobrze, przyniosÂłam raporty – powiedziaÂła, po czym je poÂłoÂżyÂła.
No to siĂŞ rusz – powiedziaÂła do ciebie, po czym razem wyszliÂście z Sali, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ kosmicznego statku. WidaĂŚ byÂło, Âże byÂła przeraÂżona, Âże to ty zostaÂłeÂś wybrany do tej misji. Nie odzywaÂła siĂŞ, czekaÂła na to abyÂś to ty zacz¹³ rozmowĂŞ.